Lovely Laos
Door: Smeef
Blijf op de hoogte en volg Esmée en Eveline
28 Oktober 2015 | Cambodja, Phnom-Penh
Lieve allemaal,
Vandaag, in een lokale bus van Phnom Penh naar Kep, vieren wij de 'one month anniversary' van onze reis. Alweer één maand geleden zijn we vertrokken uit Nederland, 1/5 van onze reis zit er op, misschien gaat de tijd dus toch wel best snel!
Inmiddels zijn we Laos alweer uit, maar dit staat een reisverslag over dit bijzondere land zeker niet in de weg, aangezien wij erg goed zijn in retrospectief schrijven.
Vanuit Chiang Mai zijn we met de bus de grens met Laos overgestoken. Vervolgens zijn we met de slowboat de grootste rivier van Zuidoost Azië, de Mekong, afgedaald richting Luang Prabang. Een 2 dagen durende reis die op sommige reismedia wordt beschreven als de grootste toeristische attractie van Laos. En toeristisch dat was het, want iedereen lijkt hier diezelfde route te volgen. Niet vreemd dus dat we sommige mensen die we op de slowboat hebben ontmoet zelfs hier in Cambodja nog tegenkomen.
Luang Prabang is een gezellig stadje, waar rijen kraampjes die sandwiches, crêpes en fruitshakes verkopen zich naast elkaar verdringen, 's avonds de rustige straten ineens volgebouwd zijn met een nightmarket waar je de meest bizarre dingen kunt kopen en Eveline haar haar voor 1 euro heeft laten knippen.
In Luang Prabang zijn we onder andere naar de mooiste waterval van Zuidoost Azië geweest. Niet de grootste, niet de hoogste (die komen nog), maar nee echt de mooiste. Hoewel Laos beweert ze alledrie te hebben (zowel de hoogste en de grootste als de mooiste van Zuid oost Azië), dus wij wel wat sceptisch waren. Maar mooi dat was hij! Na een korte hike langs onder andere een berenopvangcentrum kwamen we bij een gigantische waterval, waar met enig geweld lichtblauw water naar beneden werd gesmeten. Hier waagden wij ons aan de hike naar de top van de waterval, een steile, gladde en enigszins gevaarlijke klim die ons naar een heel rustig stromend beekje bracht. Bizar dat dit hetzelfde water was dat even verder met zoveel geweld naar beneden stortte.
Verder hebben we nog een tempel en het oude koninklijke paleis, waarin nu een museum gevestigd is, bezocht. Ook hebben we met een groep Amerikanen en Engelsen die we allemaal op de slowboat ontmoet hadden het nachtleven ontdekt. Vanwege de strenge regels over sluitingstijden voor uitgaansgelegenheden in Laos zijn bijna alle clubs en barren al om half twaalf gesloten. Hierna is er nog maar 1 optie om verder te feesten, namelijk op de bowlingbaan die nog tot een uur of 3 open blijft. Heel bizar, maar een super mooi feestje. En bowlen met een biertje in de hand is nog een hele uitdaging!
Na Luang Prabang gingen we verder richting Vang Vieng, een stadje dat onder de backpackers vooral bekend staat om het tuben (in een band de rivier afdobberen, lees: heel veel drinken en zorgen dat je niet verzuipt) en om de vele restaurants en cafés, die allemaal de hele dag lang afleveringen van friends draaien. Klinkt als een paradijsje waar we prima een paar dagen van ons leven kunnen verspillen, toch ;)? Onderweg in de bus hadden we een Nederlands meisje ontmoet, Florien, die toevallig die nacht jarig zou zijn. Dit hebben we uiteraard gevierd in dé nachtclub van Vang Vieng: de Sakurabar, waar je voor twee shotjes vodka een gratis t-shirt kreeg (wat een verrijking van onze garderobe). 'S nachts waren we heel blij met de Franse koloniale invloeden die nog overal in Laos te vinden zijn: baguettes met kip als midnightsnack! Kortom: een feestje die we, vooral dankzij de foto's, nog lang zullen onthouden. De dag erna zijn we, zoals een echte backpacker betaamt, gaan tuben. Eigenlijk was het tuben zelf niet zo heel spectaculair, je stapt in een band en wordt twee minuten later door een bar binnengehengeld. En dan ook letterlijk binnengehengeld: er wordt een flesje water aan een touwtje naar je hoofd gegooid, waarmee je je naar de kant kunt trekken. De barren langs de waterkant waren heel gezellig, net als de groep mensen die mee was, waarvan we er al een hoop kenden van de slowboat en Luang Prabang. Niet gek dus dat we lang bleven hangen in de barren. Inmiddels was de zon ook alweer een tijdje onder en was het keihard gaan regenen, dus zijn we maar met de tuktuk teruggegaan in plaats van het laatste stuk te tuben.
De laatste dag in Vang Vieng hebben we gevuld met een tochtje naar een blue lagoon en een grot. Tja, eigenlijk was dat een beetje teleurstellend, snel door dus naar Vientiane. Hier namen we afscheid van Florien, die deze stad oversloeg.
Vientiane, de hoofdstad van Laos. Een lachertje als je het vergelijkt met Bangkok, aangezien je met de tuktuk binnen 15 minuten door dit stadje heen bent gereden. Toch heeft Vientiane een heleboel charme en hebben wij op een fietsje enkele highlights van dichtbij bekeken. Onder andere staat er midden in de stad een soort Arc de Triomphe (gebouwd van door de VS gedoneerd cement voor de bouw van een nieuwe luchthaven). Verder is er in de stad het COPE visitor center, naar onze mening een echte must see in Laos! Laos is namelijk in de geschiedenis het meest gebombardeerde land van de wereld. Meer dan 270 miljoen bommen zijn tijdens de Vietnam oorlog tussen 1964 en 1973 op Laos gedropt. Ongeveer 30 procent van deze bommen is echter nooit geëxplodeerd, met als gevolg dat veel inwoners van Laos in hun leven ooit stuiten op zo'n niet geëxplodeerde bom, met alle gevolgen van dien. In het COPE center behandelen ze mensen die door dit soort ongelukken worden getroffen door middel van protheses en revalidatieprogramma's. In het visitor center krijg je meer informatie over dit explosieve verleden van Laos, verhalen van slachtoffers en documentaires over hoe deze bommen worden ontmanteld en opgeruimd. Erg interessant!
Voordat we met de nachtbus doorgingen naar Pakse zijn wij nog langs het Boeddhapark even buiten Vientiane geweest. Een grasveld dat helemaal volgestouwd was met beelden van ieder formaat.
De nachtbus naar Paksé leverde een erg interessante nacht op. De bus was gevuld met bedden van ongeveer 1.10 meter breed en 1.50 meter lang, die gedeeld moest worden met twee personen + bagage. Dit formaat bed zorgde ervoor dat je in een oncomfortabele houding, lepeltje lepeltje met degene naast je, je moest vastklampen aan de rand van het bed om niet bij iedere bocht of hobbel in het gangpad te liggen. We hadden, zoals je je misschien wel kunt voorstellen, dan ook een dagje nodig om van deze reis bij te komen. Toen we onze spieren weer normaal wisten te gebruiken en weer enigszins bijgeslapen waren hebben we de omgeving rond Pakse ontdekt per scooter. Een heel mooie omgeving, waar onder andere de hoofdstad van het oude koninkrijk 'Champassak' ligt met prachtige tempelruïnes boven op een berg. Het is even een klim, maar zowel de ruïnes als het uitzicht waren de moeite waard.
Na Pakse kwamen we aan bij alweer de allerlaatste stop van onze reis door Laos: Don Det. Een klein maar prachtig eiland in het zuiden van Laos, onderdeel van de 'fourthousand Islands', een gebied tegen Cambodja aan waar duizenden eilanden in de Mekong liggen. Het eiland bestaat uit twee wegen, de sunset road en de Sunrise road, met daartussen rijstvelden en plantages. Auto's kennen ze er niet, de locals leven van hun plantage, hun vee en het opkomende toerisme. 'S avonds zie je de locals zich wassen in de Mekong.
Rondom Don Det hebben wij een kajaktour gedaan, hierbij kwamen we langs twee watervallen (waaronder de grootste van Zuidoost Azië) en hebben we Irrawaddy dolfijnen gespot. Ook hebben we een rondje om het eiland gefietst (een minirondje waar je in ongeveer een uur wel klaar mee bent), waar we onderweg heerlijk zelfgemaakt ijs hebben gegeten bij een hostel dat gerund wordt door een Nederlandse en een Australiër. Zij wezen ons op een klein strandje aan de Mekong, waar je heerlijk privé van de zon kon genieten en in de Mekong kon zwemmen. 'S avonds waren er veel leuke restaurantjes en barretjes waar je kon genieten van een prachtige zonsondergang boven de Mekong. En op deze manier kwam er een heerlijk uitgerust einde aan onze reis door Laos. Op naar het volgende land: Cambodja.
Maar dat komt allemaal de volgende keer ;).
Heel veel liefs van ons!
Vandaag, in een lokale bus van Phnom Penh naar Kep, vieren wij de 'one month anniversary' van onze reis. Alweer één maand geleden zijn we vertrokken uit Nederland, 1/5 van onze reis zit er op, misschien gaat de tijd dus toch wel best snel!
Inmiddels zijn we Laos alweer uit, maar dit staat een reisverslag over dit bijzondere land zeker niet in de weg, aangezien wij erg goed zijn in retrospectief schrijven.
Vanuit Chiang Mai zijn we met de bus de grens met Laos overgestoken. Vervolgens zijn we met de slowboat de grootste rivier van Zuidoost Azië, de Mekong, afgedaald richting Luang Prabang. Een 2 dagen durende reis die op sommige reismedia wordt beschreven als de grootste toeristische attractie van Laos. En toeristisch dat was het, want iedereen lijkt hier diezelfde route te volgen. Niet vreemd dus dat we sommige mensen die we op de slowboat hebben ontmoet zelfs hier in Cambodja nog tegenkomen.
Luang Prabang is een gezellig stadje, waar rijen kraampjes die sandwiches, crêpes en fruitshakes verkopen zich naast elkaar verdringen, 's avonds de rustige straten ineens volgebouwd zijn met een nightmarket waar je de meest bizarre dingen kunt kopen en Eveline haar haar voor 1 euro heeft laten knippen.
In Luang Prabang zijn we onder andere naar de mooiste waterval van Zuidoost Azië geweest. Niet de grootste, niet de hoogste (die komen nog), maar nee echt de mooiste. Hoewel Laos beweert ze alledrie te hebben (zowel de hoogste en de grootste als de mooiste van Zuid oost Azië), dus wij wel wat sceptisch waren. Maar mooi dat was hij! Na een korte hike langs onder andere een berenopvangcentrum kwamen we bij een gigantische waterval, waar met enig geweld lichtblauw water naar beneden werd gesmeten. Hier waagden wij ons aan de hike naar de top van de waterval, een steile, gladde en enigszins gevaarlijke klim die ons naar een heel rustig stromend beekje bracht. Bizar dat dit hetzelfde water was dat even verder met zoveel geweld naar beneden stortte.
Verder hebben we nog een tempel en het oude koninklijke paleis, waarin nu een museum gevestigd is, bezocht. Ook hebben we met een groep Amerikanen en Engelsen die we allemaal op de slowboat ontmoet hadden het nachtleven ontdekt. Vanwege de strenge regels over sluitingstijden voor uitgaansgelegenheden in Laos zijn bijna alle clubs en barren al om half twaalf gesloten. Hierna is er nog maar 1 optie om verder te feesten, namelijk op de bowlingbaan die nog tot een uur of 3 open blijft. Heel bizar, maar een super mooi feestje. En bowlen met een biertje in de hand is nog een hele uitdaging!
Na Luang Prabang gingen we verder richting Vang Vieng, een stadje dat onder de backpackers vooral bekend staat om het tuben (in een band de rivier afdobberen, lees: heel veel drinken en zorgen dat je niet verzuipt) en om de vele restaurants en cafés, die allemaal de hele dag lang afleveringen van friends draaien. Klinkt als een paradijsje waar we prima een paar dagen van ons leven kunnen verspillen, toch ;)? Onderweg in de bus hadden we een Nederlands meisje ontmoet, Florien, die toevallig die nacht jarig zou zijn. Dit hebben we uiteraard gevierd in dé nachtclub van Vang Vieng: de Sakurabar, waar je voor twee shotjes vodka een gratis t-shirt kreeg (wat een verrijking van onze garderobe). 'S nachts waren we heel blij met de Franse koloniale invloeden die nog overal in Laos te vinden zijn: baguettes met kip als midnightsnack! Kortom: een feestje die we, vooral dankzij de foto's, nog lang zullen onthouden. De dag erna zijn we, zoals een echte backpacker betaamt, gaan tuben. Eigenlijk was het tuben zelf niet zo heel spectaculair, je stapt in een band en wordt twee minuten later door een bar binnengehengeld. En dan ook letterlijk binnengehengeld: er wordt een flesje water aan een touwtje naar je hoofd gegooid, waarmee je je naar de kant kunt trekken. De barren langs de waterkant waren heel gezellig, net als de groep mensen die mee was, waarvan we er al een hoop kenden van de slowboat en Luang Prabang. Niet gek dus dat we lang bleven hangen in de barren. Inmiddels was de zon ook alweer een tijdje onder en was het keihard gaan regenen, dus zijn we maar met de tuktuk teruggegaan in plaats van het laatste stuk te tuben.
De laatste dag in Vang Vieng hebben we gevuld met een tochtje naar een blue lagoon en een grot. Tja, eigenlijk was dat een beetje teleurstellend, snel door dus naar Vientiane. Hier namen we afscheid van Florien, die deze stad oversloeg.
Vientiane, de hoofdstad van Laos. Een lachertje als je het vergelijkt met Bangkok, aangezien je met de tuktuk binnen 15 minuten door dit stadje heen bent gereden. Toch heeft Vientiane een heleboel charme en hebben wij op een fietsje enkele highlights van dichtbij bekeken. Onder andere staat er midden in de stad een soort Arc de Triomphe (gebouwd van door de VS gedoneerd cement voor de bouw van een nieuwe luchthaven). Verder is er in de stad het COPE visitor center, naar onze mening een echte must see in Laos! Laos is namelijk in de geschiedenis het meest gebombardeerde land van de wereld. Meer dan 270 miljoen bommen zijn tijdens de Vietnam oorlog tussen 1964 en 1973 op Laos gedropt. Ongeveer 30 procent van deze bommen is echter nooit geëxplodeerd, met als gevolg dat veel inwoners van Laos in hun leven ooit stuiten op zo'n niet geëxplodeerde bom, met alle gevolgen van dien. In het COPE center behandelen ze mensen die door dit soort ongelukken worden getroffen door middel van protheses en revalidatieprogramma's. In het visitor center krijg je meer informatie over dit explosieve verleden van Laos, verhalen van slachtoffers en documentaires over hoe deze bommen worden ontmanteld en opgeruimd. Erg interessant!
Voordat we met de nachtbus doorgingen naar Pakse zijn wij nog langs het Boeddhapark even buiten Vientiane geweest. Een grasveld dat helemaal volgestouwd was met beelden van ieder formaat.
De nachtbus naar Paksé leverde een erg interessante nacht op. De bus was gevuld met bedden van ongeveer 1.10 meter breed en 1.50 meter lang, die gedeeld moest worden met twee personen + bagage. Dit formaat bed zorgde ervoor dat je in een oncomfortabele houding, lepeltje lepeltje met degene naast je, je moest vastklampen aan de rand van het bed om niet bij iedere bocht of hobbel in het gangpad te liggen. We hadden, zoals je je misschien wel kunt voorstellen, dan ook een dagje nodig om van deze reis bij te komen. Toen we onze spieren weer normaal wisten te gebruiken en weer enigszins bijgeslapen waren hebben we de omgeving rond Pakse ontdekt per scooter. Een heel mooie omgeving, waar onder andere de hoofdstad van het oude koninkrijk 'Champassak' ligt met prachtige tempelruïnes boven op een berg. Het is even een klim, maar zowel de ruïnes als het uitzicht waren de moeite waard.
Na Pakse kwamen we aan bij alweer de allerlaatste stop van onze reis door Laos: Don Det. Een klein maar prachtig eiland in het zuiden van Laos, onderdeel van de 'fourthousand Islands', een gebied tegen Cambodja aan waar duizenden eilanden in de Mekong liggen. Het eiland bestaat uit twee wegen, de sunset road en de Sunrise road, met daartussen rijstvelden en plantages. Auto's kennen ze er niet, de locals leven van hun plantage, hun vee en het opkomende toerisme. 'S avonds zie je de locals zich wassen in de Mekong.
Rondom Don Det hebben wij een kajaktour gedaan, hierbij kwamen we langs twee watervallen (waaronder de grootste van Zuidoost Azië) en hebben we Irrawaddy dolfijnen gespot. Ook hebben we een rondje om het eiland gefietst (een minirondje waar je in ongeveer een uur wel klaar mee bent), waar we onderweg heerlijk zelfgemaakt ijs hebben gegeten bij een hostel dat gerund wordt door een Nederlandse en een Australiër. Zij wezen ons op een klein strandje aan de Mekong, waar je heerlijk privé van de zon kon genieten en in de Mekong kon zwemmen. 'S avonds waren er veel leuke restaurantjes en barretjes waar je kon genieten van een prachtige zonsondergang boven de Mekong. En op deze manier kwam er een heerlijk uitgerust einde aan onze reis door Laos. Op naar het volgende land: Cambodja.
Maar dat komt allemaal de volgende keer ;).
Heel veel liefs van ons!
-
28 Oktober 2015 - 09:00
Jos Jongen :
Weer een mooi reisverhaal en inderdaad het gaat snel. Zo te lezen genieten jullie met volle teugen van de natuur en cultuur. Daarnaast ook nog sportief bezig hoewel bowlen met een bierje? De mooiste waterval in Luang Prabang klinkt zeer de moeite waard? Geniet nog de komende maanden!
Liefs
Jos -
28 Oktober 2015 - 13:08
Marianne:
Ha die lieve Smeef,
Heerlijk, weer een nieuw hoofdstuk aan jullie wereldreisavontuur geplakt. Zo te lezen lukt het met genieten nog prima: ga zo door, lieve meiden. Ben wel blij dat ik sommige van jullie avonturen nu pas lees: klimmen naar de waterval, tuben, haren laten knippen. Afijn, jullie hebben ze allemaal overleefd. Ben nu al heel benieuwd naar jullie Cambodjaanse ervaringen. Enne: meer foto's graag! Daar snakt het thuisfront naar!
Veel plezier, kus voor beiden,
Marianne -
28 Oktober 2015 - 18:26
Roel:
Hoi Smeef,
Wat leuk om jullie verhaal over Laos te lezen en wat een geruststelling dat jullie niet zijn verzopen tijdens het tuben! Als ik het zo lees hebben jullie een goede balans gevonden tussen bowlen (lees: feesten), relaxen en serieuze dingen ondernemen. Ik denk dat jullie het op die manier nog wel vier maanden uit gaan houden.
Liefs, Roel -
28 Oktober 2015 - 19:06
Bianca:
Lieve meiden, wat een te gekke avonturen. Wij genieten ervan. De tijd vliegt dus geniet er vooral van de komende maanden!!
dikke knuffel en kus, Bas, Bianca en Fem -
28 Oktober 2015 - 20:08
Nelly En Tilla:
Hallo meiden, wat weer een leuk reisverhaal. Fijn te lezen dat jullie je goed vermaken, op allerlei gebied. Geniet maar goed van verrukkelijk AZIE!
Veel liefs, Nelly en Tilla,xxx -
28 Oktober 2015 - 22:53
Wil:
Hoi dames,
Zo te lezen hebben jullie heel wat beleefd maar gaat er nog heel wat moois komen. Leuk om te lezen hoe jullie cultuur met de geneugtes van het uitgaan combineren.
Heel veel plezier nog en veel liefs,
Wil -
28 Oktober 2015 - 22:57
Jucarade50@gmail.com:
Klinkt allemaal spannend, en heerlijk om weer nieuwe verhalen van jullie te lezen.
Hebben jullie gewoon geslapen met die monsterspin op de kamer ???
Veel plezier in Cambodja
xxx J&C -
30 Oktober 2015 - 01:24
Hilde:
Fijn dat jullie zoveelste mooi zien en wat een geweldige belevenissen weer. Jaa...Marianne heeft gelijk, meer foto s graag, die missen we .
Veel plezier gewenst in Z Thailand. Ga je nog duikbrevet halen Eef?
Liefs mam -
01 November 2015 - 23:48
Miriam. :
Lieve smeef,
Eindelijk heb ik jullie reisverslag gelezen. Met een glimlach maar ook met enige zorg! Ik ga morgen als een "rasechte katholiek" voor jullie een kaarsje laten branden bij de heilige Christoffel. De beschermheilige van de reizigers. Want je springt natuurlijk niet elke dag uit een trein en beklimt gevaarlijke steile hellingen etc. Haha.
Maar goed dat jullie zo veel plezier hebben. Leerzaam is jullie reis in ieder geval en ik kijk dan ook uit naar jullie verhaal over Cambodja. Net zoals het oorlogsverleden van Vietnam kent ook Cambodja een wreed verleden met zijn killingfields. Je kunt je soms niet voorstellen in zo'n mooie omgeving dat daar ooit zo veel geweld was. Geniet van de reis.
Liefs Wim en Miriamxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
